 |
| سید خلیل عالی نژاد |
"ترسم که اشک در غم ما پرده در شود"
هنگامی کە کلمە یارسان را می‌شنوم، ناخوداگاه بە یاد کوردستان، موسیقی، تنبور و آتش می‌افتم!
همیشە با شنیدن کلمە یارسان، آوازهای "سید خلیل عالی نژاد" را ناخوداگاه زمزمە می‌کردم، این چند روزە "نیک مرد طاهری" هم در حافظە عاطفی‌ام جا خوش کردە است، و با شنیدن کلمە یارسان، آواز سید خلیل و تصویر در آتش سوختە نیک مرد، مهمان من است...
سید خلیل و نیک مرد، هر دو در آخرین دم زندگی، با آتش سرودی دگر خواندند، یکی را (سید خلیل) در آن طرف مرزها شهید می‌کنند و خانەاش را بە آتش می کشند... سید خلیل آخرین آوازش را در آغوش آتش می‌سراید و جاودانە می‌شود. آن یکی دیگر(نیک مرد) در وطن این همە ظلم را بر نمی‌تابد و در آغوش آتش قیامی دگر بە پا می‌کند و جاودانە می‌شود...
